Hic est ultimus chalifah qui multum atque saepius pro concione peroraret .... Fuit etiam ultimus qui otium cum eruditis et facetis hominibus fallere hilariterque agere soleret. Ultimus tandem chalifarum cui sumtus, stipendia, reditus, et thesauri, culinae, caeteraque omnis aulica pompa priorum chalifarum ad instar comparata fuerint. Videbimus enim paullo post quam indignis et servilibus
ludibriis exagitati, quam ad humilem fortunam ultimumque contemptum abjecti fuerint hi quondam potentissimi totius terrarum Orientalium orbis domini. Abulfed. Annal. Moslem. p. 261.
I have given this passage as the manner and tone of Abulfeda, but the cast of Latin eloquence belongs more properly to Reiske. The Arabian historian (p. 255, 257, 261 - 269, 283, etc.) has supplied me with the most interesting facts of this paragraph.