Græci quibus lingua depravata non sit . . . . ita loquuntur vulgo hâc etiam tempestate ut Aristophanes comicus, aut Euripides tragicus, ut oratores omnes, ut historiographi, ut philosophi . . . . litterati autem homines et doctius et emendatius . . . . Nam viri aulici veterem sermonis dignitatem atque elegantiam retinebant in primisque ipsæ nobiles mulieres; quibus cum nullum esset omnino cum viris peregrinis commercium, merus ille ac purus Græcorum sermo servabatur intactus (Philelph. Epist. ad ann. 1451, apud Hodium, p. 188, 189).
He observes in another passage,
uxor illa mea Theodora locutione erat admodum
moderata et suavi et maxime Atticâ.